Vajar Miodrag Živković preminuo je u 93. godini života.Danas su Srbija, ali i čitavi nekadašnji jugoslovenski prostori, ostali bez vajara snažne, uzbudljive i potpuno autentične poetike.”Svojim umijećem i neobičnim darom da iz samo naizgled hladnog materijala otjelotvori neka od remek-djela srpske, jugoslovenske i evropske skulpture u javnom prostoru, Miodrag Živković je stvorio opus za divljenje, poštovanje, zahvalnost i nezaborav”, napisao je istoričar Dejan Ristić na svom Fejsbuk profilu.
Taj umjetnik krhke građe stvarao je po svemu moćne javne spomenike među kojima se posebno izdvajaju oni u Šumaricama, na Kadinjači, Sutjesci, u Prištini, Prijepolju i brojni drugi.
Stvarao je spomenike među kojima se posebno izdvajaju oni u Šumaricama, na Kadinjači, Sutjesci, u Prištini, Prijepolju…
Otišao je veliki Miodrag Živković – skulptor koji je u kamenu ovjekovječio stihove svevremene “Krvave bajke” divne Desanke Maksimović.
“Imao sam priliku da upoznam tog velikog umetnika i da se iz njegovih reči naupijam istinske mudrosti čoveka koji je svojim životom i stvaralaštvom obeležio čitavu jednu epohu, a nas zadužio da ga se sećamo sa poštovanjem i zahvalnoću”, napisao je istoričar Dejan Ristić.
Miodrag Živković, rođen je 1928. godine u selu Leskovac kod Lazarevca. Bio je redovni profesor na Fakultetu primenjenih umetnosti u Beogradu.
Među njegovim najznačajnijim djelima su: spomenik Hrabrima u Ostri kod Čačka (1969), spomenik bitke na Sutjesci, Tjentište (1971), spomen-kosturnica u Gonarsu, Italija (1973), Spomen-kompleks na Kadinjači (1979).
Ovjekovječio i pale borce Vojske RS
Manje je poznato da je Miodrag Živković, osim monumentalnih komunističkih spomenika, autor i serije spomenika u Republici Srpskoj i Brčkom, posvećenih borcima Vojske RS koji su poginuli u ratu u BiH 1990-ih godina, na kojima je dominatni simbol pravoslavni krst.
Danas Živkovićevi spomenici krase trgove u Brčkom (spomenik “Srpskim braniocima Brčkog”, 1997), Bijeljini (spomenik “Borcima Bijeljine i Semberije”, 1998), Prijedoru (spomenik “Za Krst Časni”, 2000), Derventi (spomenik “Borcima Otadžbinskog rata”, 2002), Modriči (spomenik “Borcima za slobodu”, 2002) i Mrkonjić Gradu (spomenik “Braniocima Otadžbine”, 2004).
