Ugljenična vlakna su jedan od onih egzotičnih materijala čiju širu primjenu u svakodnevnom životu ne možemo da dočekamo.
Najveća prednost ugljeničnih vlakana jeste povoljan odnos čvrstoće i mase, pa se najčešće koriste kod supersportskih automobila.
Najveća mana im je visoka cijena, ali ovo bi moglo da se promijeni zahvaljujući električnim automobilima.
Istraživanje koje je objavio tehnološki univrzitet Chalmers iz Švedske pokazuje, naime, da bi ugljenična vlakna mogla da preuzmu ulogu baterija.
Masivnija proizvodnja ugljeničnih vlakana bi smanjila cijenu izrade, prije svega zato što su se vlakna lošijeg kvaliteta, s nezadovoljavajuće orijentisanim kristalima, pokazala puno boljima po pitanju elektrohemijskih karakteristika. Drugim riječima, ovakva ugljenična vlakna mogu da služe poput elektroda.
Lošiji kvalitet ugljeničnih vlakana istovremeno ne znači da ona nisu upotrebljiva u strukturne svrhe.
Leif Asp, profesor sa Chalmersa, tvrdi da manja krutost ovih vlakana s nezadovoljavajuće orijentisanim kristalima i nije problem za automobilsku primjenu, jer su čak i takva vlakna čvršća od čelika.
Poređenja radi, ugljenična vlakna s propisno orijentisanim kristalima imaju slabe elektrohemijske karakteristike, ali zato su dvostruko čvršća od čelika.
Moguća primjena ove tehnologije nije samo u automobilskoj industriji, već i avionskoj.
Postojeća arhitektura aviona ne omogućava jednostavan proces elektrifikacije vazdušnog prevoza, ali ove okolnosti bi se promijenile kada bi avioni sljedeće generacije energiju mogli da skladište u trupu od ugljeničnih vlakana.
(Tportal.hr)
