Postoji jedan detalj po pitanju virusa o kom razmišlja veoma mali broj ljudi. Činjenica je da je svijet doživio potpuni fijasko pojavom virusa COVID-19 i da je pandemija izazvala niz sporednih efekata koji su i na mikro planu svakog pojedinca doveli u situaciju u kojoj je veliko pitanje da li je u stanju da razumije nastale okolnosti.
Prirodan refleks čovjeka na širenje neistraženog, smrtonosnog virusa u rasponu je spleta osjećanja koje se prostiru od nelagodnosti i straha, do ljutnje i bijesa. Dešava se često i to da neki ljudi osjećaju besmisao i potpunu prazninu pojavom haotičnog stanja nastalog djelovanjem virusa.
I onda koja je stvarna uloga virusa?
Ako se uzme u obzir da je tokom istorije ljudskog i zabilježenog životinjskog svijeta, zapaženo naglo izumiranje određenih životinjskih vrsta, kao i određenjih naroda kao posljedica pojave virusa, odgovor se nameće sam. Slučajeva je mnogo i značajan broj tih situacija je poznat široj javnosti poput epidemija koje su gotovo opustošile svijet u trenutku kada su bile aktuelne.
Najpoznatije epidemije ostavile su veliki trag na čovječanstvo utičući i na mnoge istorijske prilike.
Pojava COVID-19 virusa koji je izazvao pandemiju 2020. godine nije nov fenomen u istoriji virusa pogubnih po čovjeka. Više bi se reklo da je pojavljivanje smrtonosnih virusa pravilo koje pod određenim okolnostima zapravo jeste uobičajena pojava. Naizgled djeluje da je naveći broj smrtonosnih virusa došao iz Kine ili toplih predjela. A zapravo, treba pogledati prenaseljenost, uslove života i interakciju sa prirodom.
Ukoliko se izuzmu virusi koji su gotovo istrijebili domorodačko stanovništvo dolaskom Evropljana na Američko tlo, svi ostali virusi su se pojavili u sredinama koje su imale veoma veliki broj stanovnika.
Nehigijena je stvar elementarne opasnosti po zdravlje, ali je najvjerovatniji uzrok eskalacije smrtonosnih virusa poremećena ravnoteža u ekosistemu u kom virus nastaje.
O samim virusima nauka veoma malo zna. Zapravo, postavlja se pitanje jesu li oni uopšte živi organizam. I koja im je svrha. Virusi van živog organizma nemaju nikakvu ulogu. Njihova snaga nastaje kada se vežu za živi organizam u kome oni dobijaju svoju ulogu. Koja je onda funkcija virusa i njihova stvarna priroda?
Ako znamo da su se virusi pojavljivali s vremena na vrijeme, iznenada, smrtonosni i dovoljno razorni po populaciju, a znamo da je bilo i onih ljudi koji su ih preživjeli, javlja se pretpostavka da je uloga virusa potencijalna evolucija ljudskih bića. Jer oni koji bi preživjeli određeni virus, u svom genetskom zapisu imali bi poruku da su imuni na taj virus, a samim tim i njihovo potomstvo bi imalo imunitet. Zanimljivi su i slučajevi ljudi koji nisu mogli da obole od aktuelnih virusa tokom epidemija. Smatra se takođe da su ti ljudi imali aktivne gene svojih predaka koji su ko zna koliko u prošlost, a da nauka to i ne bilježi, preživjeli neki smrtonisan virus tog tipa i time ostavili svojim potomcima imunitet.
S druge strane, ukoliko je inercija svakog živog bića da živi, dakle, cilj mu je da se održi u životu, postavlja se pitanje zašto bi virus pokušavao da ubije domaćina ako smrću domaćina i on nestaje. Jednostavno, nije logično.
Postoji drugi okvir djelovanja virusa. Virusi predstavljaju instrukciju prirode o prirodnoj selekciji u periodima kada je prirodna ravnoteža dramatično poremećena i njihov cilj je da ponovo uspostave ravnotežu.
Imajući takvu “komandu” virusi ubijaju one domaćine čija tela nisu izdržala prirodnu selekciju zbog koje su se i pojavili.
Oni koji preleže smrtonosne viruse predstavljaju jedinke koje su prošle prirodnu selekciju.
Neprekidno uništavanje životne sredine nije moguće zaustaviti. Tačnije, čovjek je nemoćan pred strastima poput pohlepe i profita. Ta nemarnost ima debelu cijenu koju plaća čitavo čovječanstvo. U zajednicama koje su u prošlosti narušavale ravnotežu svojih ekosistema nije najvjerovatnije postojala svijest o tome, ali danas je od fundamentalnog značaja da se razumije uzročno posljednična veza između smrtonosnih virusa i čovjekovog odnosa prema prirodi.
Virusi nemaju zloćudnu prirodu. Njihova je uloga da učestvuju u evoluciji čovječanstva i rehabilitaciji planete i što prije čovječanstvo shvati ovako važan detalj, tim pre će borba sa njima biti izvjesnija. Jer virusi djeluju kao zaštitnici svih živih ekosistema na planeti i onda ostaje na čovjeku da se zapita kako je moguće da nisu na istoj strani.
dr Sanja Klisarić
