Prezime ili porodično ime, rođenjem nasljeđujemo od predaka. Uz ime koje nam daju na rođenju i koje predstavlja našu ličnost i nas same, prezime označava porijeklo, korijene i tradiciju.
Ipak, postavlja se pitanje zašto se Srbi prezivaju na – ić? Prezime je nastalo u drugoj polovini XIV vijeka.
Srpska prezimena su uglavnom nastajala tako što se nastavak -ić, -ev ili -ov dodavao imenu oca, majke, djeda ili nekoj drugoj osnovi, prenosi portal “Dnevna doza lepog”.
Sufiks “ić” je slovenski deminutiv čija je osnovna uloga u stvaranju patronima i matronima: Patronim označava da je prezime nastalo od oca (npr. prezime Jovanović je nastalo od imena Jovan na koje je dodat nastavak “ov” što označava pripadnost i na kraju je pridodat deminutivni nastavak “ić” što znači maleni ili mladi).
Matronim označava prezime nastalo od majke (npr. prezime Sarić – u ovom slučaju se na ima samo doda nastavak “ić”). Većina porodica u Srbiji nosi prezime po nekom od svojih predaka iz XIX vijeka.
Uzrok ovoj pojavi leži u činjenici da su se prezimena u Srbiji do druge polovine XIX vijeka menjala iz generacije u generaciju, tako da je većina stanovništva nosila prezime po imenu oca.
Tako se dešavalo da u jednoj kući tri različite generacije imaju tri različita prezimena. U to vrijeme, stara, rodovska prezimena bila su mahom u manjini.
Godine 1851. knez Aleksandar Karađorđević je donio ukaz o nepromjenljivosti prezimena, čime je u većoj mjeri zaustavljen proces mijenjanja istih.
