Tokom proteklih desetak godina Njemačka je često kritikovana da ne uzima dovoljno učešća u međunarodnim procesima, ali nakon stupanja na dužnost nove Evropske komisije, mnogi analitičari ističu da se Njemačka vraća na čelo evropske politike.
Iako su Velika Britanija i Francuska stari njemački saveznici bez kojih Berlin ne preduzima nijednu bitniju spoljnopolitičku aktivnost, britanska zauzetost Bexitom i unutrašnji problemi Emanuela Makrona u Francuskoj Njemačkoj su otvorili prostor za veći angažman.
U našem regionu to se posebno pokazalo kada je zbog odsutnosti Britanije i skeptičnosti Francuske prema proširenju Njemica Ursula fon der Lajen, predsjednica Evropske komisije, preuzela vodeću ulogu i u prvi plan istakla evropsku perspektivu regiona.
Njemačka je, makar indirektno, imala ulogu i u dogovoru Beograda i Prištine uz posredstvo SAD da pomoću njemačke “Lufthanse” uspostavi direktnu avionsku liniju između ta dva grada, što je na Twitteru lično pozdravio i Donald Tramp, američki predsjednik.
Kako prenose svjetski mediji, Angela Merkel, njemačka kancelarka, je diplomatskim predstavnicima u Berlinu poručila da Evropa neće dozvoliti ponavljanje Sirije i Libije, što je rezultiralo velikom konferencijom u Berlinu, ali i da neće dozvoliti zamrzavanje ukrajinskog konflikta, zbog čega je u posljednje vrijeme u tijesnom kontaktu s Vladimirom Putinom, predsjednikom Rusije, s kojim je dogovorila završetak Sjevernog toka II, gasovoda koji će Njemačku snabdijevati gasom direktno iz Rusije. Iako je Amerika uvela sankcije zbog projekta, dio analitičara smatra da su SAD zapravo taktički htjele da uspore, a ne da zaustave projekat, kako bi Njemačka potpisala novi petogodišnji ugovor s Ukrajinom da se dio gasa i ubuduće transportuje preko teritorije te zemlje.
Osim što je preuzela vodeću ulogu u implementaciji sporazuma iz Minska i zaustavila ili makar usporila američku ideju o razmjeni teritorija u pregovorima Beograda i Prištine, Merkelova je uspjela izdejstvovati i razmjenu zarobljenika između Ukrajine i proruskih separatista na istoku zemlje, a magazin “Euroactiv” piše da je prilikom nedevane pres-konferencije Putin Merkelovu obasipao komplimentima i dodao da je Njemačka, poslije Kine, drugi najvažniji ruski partner.
Njemačka, zbog svojih ekonomskih interesa, pritišće Evropu da ne blokira instaliranje kineske telekomunikacione opreme za izgradnju 5G mreže, ali i povećava izdvajanja za odbranu i vojni angažman u inostranstvu kako bi odobrovoljila Trampa, koji je nezadovoljan time što Njemačka, u njegovim očima, nezasluženo uživa u bezbjednosti američkog odbrambenog kišobrana kroz NATO alijansu.
Njemački “Deutsche Welle” u tekstu od prije nekoliko dana “Njemačka, tihi svjetski posrednik u miru” ukazuje i na njemačku ulogu u južnoj Aziji, gdje je, u saradnji s Katarom, organizovala i međusobni dijalog različitih strana u Avganistanu, nakon kojeg je izdata deklaracija o nastojanju da se spriječi ponovno izbijanje nasilja i poziva na nastavak dijaloga.
Marija Stojanović, novinarka beogradskog lista “Danas”, kaže za “Nezavisne” da Njemačku pod vodstvom Merkelove u našem regionu godinama doživljavju kao nekog ko gasi požare.
“Najuticajnije države, poput Nemačke, ne menaju lako i brzo spoljnopolitički kurs, ali povlačenje Merkelove s političke scene svakako će uticati i na poziciju Berlina u ovom regionu, imajući u vidu njenu ogromnu političku snagu. Pored političkog uticaja na naš region, važna poluga Nemačke jeste i privreda, budući da je ta zemlja među najvećim investitorima na zapadnom Balkanu”, ističe ona i zaključuje da se stiče utisak da se Njemačka i Francuska takmiče za primat u EU i na Balkanu, što se ogleda i u odnosu prema pitanju proširenja.
