Sonja Savić jedna je od najvećih “glumica – buntovnica” domaće kinematografije. I danas važi za vanvremenski simbol mladosti, slobode i nesputanog talenta. Jer, sve to neosporno je imala.
Glumom je profesionalno počela da se bavi sa 16 godina, a već s 21 diplomirala je na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu. Već na početku osamdesetih izborila je status zvijezde domaćeg filma, kreirajući uloge izvan određenog i ustaljenog okvira za ženske likove, ali uvijek sa prepoznatljivim ličnim pečatom.
Za glavnu ulogu u filmu „Šećerna vodica“ dobila je Zlatnu arenu na festivalu u Puli, 1984. godine. Za ulogu u filmu „Život je lep“, 1985. nagrađena je na festivalu u Veneciji, a to je bio samo djelić kultnih filmova domaće kinematografije u kojima je Sonja igrala.
Ipak, ispostaviće se da je život iza kamera i van scene jedina uloga koju Sonja nije umjela ili željela da igra. Još od fakultetskih dana pratila ju je reputacija, koliko talentovane, toliko i čudne i ekscentrične djevojke.
– Ja sam bila srećna kad sam pronašla ljude koji su jednako nesrećni kao ja – rekla je jednom Sonja Savić sjećajući se druženja sa ekipom beogradskih umetnika novog talasa, pre svega sa članovima grupe EKV.
Godine koje su uslijedile u kombinaciji sa neurednim životom i porocima na kraju su učinile svoje. Njen raskošan talenat i umjetnički duh poklekli su pred banalnošću svakodnevice i teških vremena devedesetih kada je rijetko snimala i još rjeđe se pojavljivala u javnosti.
Sonja se borila…
Početkom 2000-ih vratila se na scenu. Film “Jug-jugoistok“ u kojem je igrala, dobio je nagradu beogradskog FEST-a “Nebojša Đukelić“. Poslednju ulogu ostvarila je u filmu “Zabranjena ljubav“, a gledaoci su imali prilike da je gledaju i u seriji “Vratiće se rode”.
Ipak, već u tom trenutku u javnosti se mnogo pričalo o njenoj zavisnosti od narkotika, zdravstvenim i finansijskim problemima u koje je upala.
– Nekada sam htjela i da se udam, da budem konzervativna, da imam djecu. Nisam jurila frajere, a proglasili su da imam sidu i da se drogiram. Bože oprosti, sačuvaj i sakloni. Možda sam u drugoj polovini života postala to što su željeli – istakla je glumica gostujući u emisiji “Balkanskom ulicom”.
Tog 23. septembra 2008. kao bomba je odjeknula vijest da je Sonja Savić pronađena mrtva u svom stanu u Beogradu. Bilo joj je samo 47 godina.
Narednih dana novine su bile pune priča o drogi pronađenoj u njenom stanu, ali i organizmu nakon obdukcije. Sonja Savić umrla je usled prevelike doze heroina i morfijuma. Ipak, možda još strašniju informaciju o glumičinim poslednjim danima medijima su ispričale njene komšije – u stanu Sonje Savić, osim prljavog dušeka na kome je spavala, nije bilo nikakvog drugog nameštaja.
Ovu priču demantovali su njeni roditelji. Ipak, jedna druga neoboriva je – na vječni počinak Sonju Savić je, u rodnom selu njenog oca, ispratilo mnoštvo meštana i rođaka, ali niko od javnih ličnosti i kolega. Pojavila se samo Dara Rančić, mlada glumica kojoj je Sonja držala časove.
istorijskizabavnik.rs
